روانشناسی ورزشی
علم تجربی که سعی دارد با کمک روشهای ویژه (راهکارها) ثبت و توضیح ، پیش بینی و تأثیر رفتار و تجربیات را در زمینه فعالیت های ورزشی انجام دهد.
روانشناسی ورزشی یک رشته کاربردی روانشناسی است و در عین حال زیر حوزه ای از علم ورزش است. موضوع در مفهوم باریک تر تنظیم فعالیت ورزشی ، تصاویر داخلی (محتوا ، دانش ) ، فرآیندهای روانشناختی (عملکردها) ، حالات فعلی (حالت فعال سازی) و خصوصیات روانشناختی (عملکرد و ویژگی های رفتاری) ورزشکار در ارتباط با موارد خاص است. اامات آموزشی در زمینه های مختلف ورزشی. به معنای وسیع تر ، این نیز شامل تحقیقات استشرایط محیطی فعالیتهای ورزشی و طراحی روانی آنها (بهینه سازی). اگرچه اولین کار و مطالعات در مورد جنبه های روانشناختی انجام حرکات ورزشی را می توان در اواخر قرن نوزدهم یافت (FITZ ، 1895؛ SCHULTZE ، 1897) ، روانشناسی ورزشی به عنوان یک تحقیق و مهمتر از همه به عنوان یک زمینه تمرین هنوز در آغاز تحول آن است . تا سال 1960 خود را در بیشتر کشورها به عنوان یک منطقه تدریس و پژوهش تأسیس نکرد ، که همچنین پایه و اساس ISSP (انجمن بین المللی روانشناسی ورزشی - سازمان جهانی روانشناسان ورزشی) در سال 1965 و FEPSAC (فدراسیون Europeenne de Psychologie des Sports et des activites Corporelles - شرکت اروپاییبرای روانشناسی ورزشی) در سال 1968. مراکز و مدارس روانشناسی ورزشی ایجاد شده اند که منجر به نتایج و نشریات مربوط به کار می شوند.
در حوزه های فردی ورزش (اوقات فراغت و ورزشهای دسته جمعی ، ورزش در مدرسه ، ورزش توانبخشی و معلولیت ، ورزش رقابتی) ، روانشناسی ورزشی باید وظایف مشترک و خاص را برطرف کند. وظایف اساسی و اساسی شامل موارد زیر است:
توسعه موجودی های مورد نیاز روانشناختی / پروفایل های فعالیت های ورزشی (ورزش ، تمرین) به عنوان پایه ای برای طراحی آموزش موثر
بررسی و بهینه سازی نیازهای روانشناختی برای طراحی مؤثر فرآیندهای آموزش و یادگیری در ورزش
تجزیه و تحلیل ارتباط بین عوامل بیولوژیکی ، روانشناختی و اجتماعی در زمینه فعالیت های ورزشی
مطالعات در مورد انگیزه افراد ورزشکار در مناطق مختلف ورزشی
مطالعات منظم تغییر و توسعه مؤلفه های روانشناختی تنظیم رفتار
تجزیه و تحلیل وضعیت روانی فعلی ورزشکار (تعیین اثرات استرس ، ثبت تغییرات در وضعیت فعلی) به عنوان پایه ای برای یک طراحی بهینه از آموزش یا درمان
تحلیل روابط اجتماعی (ورزشکاران - ورزشکاران ، مربیان / معلمان ورزش - ورزشکاران / دانش آموزان) و تأثیرگذاری هدفمند آنها.
وظایف اصلی روانشناسی ورزشی در زمینه ورزش رقابتی تمرکز بر مشکلات زیر است: نقطه شروع تعیین موجودی مؤلفه های روانشناختی تعیین کننده عملکرد از رشته ورزشی مربوطه (از جمله شواهد تجربی) است. این شرط لازم است
تدوین و اجرای برنامه ای برای بررسی مؤلفه های تنظیم کننده روانشناختی در چارچوب تشخیص پیچیدگی مناسب
توسعه و اجرای برنامه های آموزش روانشناسی برای تسریع در پیشرفت مؤلفه های نظارتی روانی
توسعه و استفاده از روش هایی برای ضبط مؤلفه های روانشناختی در فرآیند آموزش و برای نشان دادن اثرات استرس روانی
بهینه سازی فرآیندهای تنظیم حالت از طریق برنامه های ویژه فعال سازی یا رویه های روانگردان در اوقات فراغت و ورزشهای رایج ، تحلیل های روانشناختی و معاینات ورزشی شرط لازم است
یافتن فعالیت های ورزشی مناسب برای هر ورزشکار به منظور شکل دادن به عادات زندگی پایدار
تأثیر ورزش تفریحی و تفریحی را بر رفاه ، بهبود سریع یا خلق و خوی تعیین کنید
برای سازماندهی فعالیت ها به گونه ای که اختلافات در منافع به اندازه کافی در نظر گرفته شود ، اختلاف سطح کاهش می یابد و وضعیت گروهی تثبیت می شود
برای نشان دادن ارزش شخصیتی و حفظ سلامتی فعالیتهای ورزشی منظم.
در ورزش های مدرسه ای و به ویژه در ورزش های توانبخشی و معلولیت ، وظایف و نحوه عملکرد روانشناسی ورزشی ناشی از مشکلات کلی مشخص شده در بالا هنگام اعمال در شرایط خاص و نگرانی های این مناطق است. تحقیق در مورد قوانین روانشناسی ورزشی در کارهای مشترک بین رشته ای انجام می شود ، به خصوص با فیزیولوژی ورزشی ، پزشکی ورزشی و علم حرکات و آموزش ( مهارت های حرکتی ورزشی ، روش ورزشی). روانشناسی ورزشی وظیفه توانمندسازی ورزشکاران ، مربیان ، معلمان ورزش و درمانگران ، بینش ها و روش های روانشناسی را برای تمرین و آموزش موثر داردبرای استفاده در مناطق مختلف [
درباره این سایت