پنج قدم از بلاغت کهن
بلاغت مانند مواد مخدر است: استفاده تعیین می کند که این یک چیز خوب است یا یک سم.
بلاغت در آلمان از شهرت خوبی برخوردار نیست و این قطعاً مربوط به عمل بلاغت رژیم نازی است. از آن زمان ، بلاغت به عنوان ابزاری برای سوء استفاده دیگران از طریق زبان برای اهداف خاص خود استفاده می شود. اما جمله فوق در مورد پزشکی کاربرد دارد: استفاده تصمیم می گیرد که آیا لفاظی وسیله ای برای دستیابی به اهداف خوب یا بد است یا خیر.
تصویر عمومی لفاظی ها برای چندین دهه در حال تغییر است - احتمالاً با الهام از افرادی همچون والتر جنس ، اولین دارنده تنها صندلی لفاظی آلمان در توبینگن. از آن زمان ، به طور فزاینده ای برای عموم مردم روشن شده است که دانش بلاغی برای هر کسی که می خواهد از زبان خود برای ترغیب افراد دیگر استفاده کند - حتی اگر ظاهراً هنوز کلمه به همه جا نرسیده است ، برای مردم آشکار شده است ، همانطور که با عملکرد بلاغت غم انگیز در بوندستاگ نشان می دهد.
بلاغت برای اولین بار در یونان باستان توسعه یافت. بلاغاتی مانند Gorgias ، Isokrates یا Demosthenes هنوز نمونه های برجسته ای از تعلیمات هستند ، نوشته های نظری ارسطو (" بلاغت ") ، سیسرو (" Orator ") یا Quintilian (" آموزش Orator ") هنوز هم گنجینه های مهم و منبع الهام برای هر کس علاقه مند به بلاغت باشد.
پنج مرحله تولید
بلاغت باستان در مجموع پنج مرحله دارد که در آن یک سخنرانی نوشته و گفته می شود. سیسرو (Brut. 214) می گوید: "هیچ کس که می خواهد سخنگو باشد ، نمی تواند یکی از این نکات را نادیده بگیرد ، و ما نمی خواهیم اینجا انجام دهیم.
1. کشف مواد ( موجودی )
از نظر منطقی ، اولین قدم برای یافتن مبحث خود است. از ثروت اطلاعات و موقعیت ها ، گوینده به دنبال "موضوع خود" است. او یک فرضیه را مطرح می کند ، موارد خاص فردی را جمع می کند و مهمتر از همه ، به دنبال استدلال برای و مخالف تز خود می باشد. این جستجوی استدلالها وظیفه اصلی در این مرحله است و برای کمک به آن ، ادبیات بلاغی باستان مقولات جستجو را ایجاد کرده است که با استفاده از آن می توان استدلال های مربوط به شخص یا مسئله را پیدا کرد. این مجموعه ها بیشتر به عنوان "موضوعات" گفته می شوند و غالباً بسیار گسترده هستند. برای مثال استدلالها مباحثی از قبیل موقعیت اجتماعی ، ملت ، مذهب ، تربیت ، سن و غیره است. از همه این زمینه ها می توان برای توسعه استدلالهای شخصی شما در صورت وم استفاده کرد.
2. طرح کلی ( وضع )
استدلال ها طبقه بندی شده و ساختار یافته اند. این یک ساختار کاملاً منطقی نیست ، بلکه ساختاری است که در حد امکان مناسب باشد و برای مخاطب قانع کننده باشد. برای این مدل های مختلفی وجود دارد. یک نظم ضد انحصاری دو بخشی (علیه - برای پایان نامه) و یک دستور سه بخشی (مخالف برای) اغلب (و رایج) رایج بودند. نکته قابل توجه ، ترتیب پنج قسمتی (برای-مقابل-برای-مقابل-برای) است ، که همچنین مطابق با پنج اثر درام کلاسیک است. در اینجا مهم است که قوی ترین استدلال همیشه در انتها مطرح می شود ، با آرایش پنج قسمتی دومین استدلال در آغاز ذکر شده است. در اینجا نیز باید توجه داشت که این ترتیب محدودیت هاست: بحث در مورد تعداد زیادی از استدلال ها که باعث برهم خوردن هر شنونده می شود ، منطقی نیست.حداکثر پنج آرگومان (3 برای ، 2 مخالف) را محدود کنید.
3. سبک سازی ( elocutio )
ارسطو (384-322 قبل از میلاد)
علاوه بر اولین قدم (کشف ماده) ، سبک سازی گسترده ترین مرحله در ادبیات بلاغت باستان است. استدلالهایی که تاکنون گردآوری شده است باید به شکلی براق زبانی ارائه شود. تعداد بسیاری از چهره های بلاغی (استعاره ، استعاره ، ابرقابل .) یا ساختارهای هنری (موازی سازی ، آشفتگی .) وجود دارد که هنوز هم می توان از این دروس آلمانی مطلع شد. در مقایسه با کاربرد کهن ، باید با چهره های مختلف بلاغی مراقب باشید ، زیرا آنها به گوش امروزی مصنوعی هستند. با این وجود ، باید توجه به زیبایی زبان با نگرانی اساسی کهن روبرو شد که البته این باید هم برای نگرانی و هم برای مخاطب متناسب باشد.
4. به یاد داشته باشید ( و memoria )
توانایی حفظ کردن در دوران باستان بسیار مورد توجه قرار گرفته بود. کتب درسی باستان اغلب حاوی دستورالعمل های بسیار دقیقی در مورد چگونگی داخلی سازی مطالب است. یک مثال هنوز هم در لفاظی که کوینتیلیان به آن واگذار کرده است بسیار محبوب است: خانه. شما با فکر کردن به استدلالی که باید به عنوان پنج اتاق مورد نظر در نظر گرفته شود ، سخنرانی را به خاطر می آورید. در هر اتاق تعدادی اشیا وجود دارد که محتوای واقعی گفتار را تشکیل می دهند. از یک طرف ، این روش به یادآوری مطالب به شکلی مرتب شده کمک می کند ، از سوی دیگر ، در صورت سیاه بودن نیز به شما کمک می کند: دریغ نکنید ، اما "به اتاق بعدی" بروید ، این استدلال به طور معناداری ادامه می یابد.
سخنرانی پنجم ( اکتیو )
یک گفتار نه تنها از کلمات زندگی می کند بلکه از بیان و حرکات صورت ، از کل وضعیت ، از صدای بلندگو ، سرعت صحبت او ، حجم و غیره نیز زندگی می کند. این موارد باید برای هر گفتار فردی تمرین شود و برای این که آیا سخنرانی می رسد یا نه. این مرحله در درجه اول احساسات شنوندگان را هدف قرار می دهد. یک گفتار نه تنها از محتوا بلکه در اصل با نحوه انتقال این محتوا زندگی می کند. ارسطو در بلاغت خود (8:14) می نویسد: "واضح است که کسانی که از تأثیر کلمات او از طریق حرکات ، هدایت صدا ، لباس و بازیگری به طور کلی حمایت می کنند ، به احتمال زیاد موجب دلسوزی می شوند." کلمه کلیدی "بازیگری" نیز اشاره دارد. در معرض خطر بزرگ: اگر اینگونه نباشد ، این موارد باید متناسب با بلندگو باشد
نتیجه
صحبت کردن روشی اساسی برای ارتباط افراد با یکدیگر است. یونانیان نخستین کسانی بودند که نگاه بسیار نزدیک به این درک و بهبود آن کردند. نگرانی از طراحی زبان خود به گونه ای که آنچه شما می خواهید بگویید به طور قانع کننده ای توسط شنونده دریافت می شود ، هنوز هم امروزه اهمیت دارد. شاید بلاغت های باستان نسبت به این هنر باستانی کنجکاو بوده و به بررسی و بهبود زبان خود کمک کنن
درباره این سایت