مقاله تأثیر منطقه ای تغییرات جمعیتی

تأثیر منطقه ای تغییرات جمعیتی
تغییر جمعیتی بسته به منطقه اثرات متفاوتی دارد. این تمایل به تقویت تفاوت های موجود بین مناطق شهری و روستایی است. زیرا مردم آنجا حرکت می کنند که در آنجا کار و زیرساخت های خوبی وجود دارد.

تأثیر منطقه ای
(© مارتین برمباسر)

هیچ منطقه ای در آلمان از تغییر ساختار سنی آنها جلوگیری نخواهد کرد. اما اثرات منطقه ای بسیار متفاوت است. بعضی از مناطق بویژه مناطق شهری به سختی ساکنان خود را از دست می دهند یا حتی برخی را به دست می آورند ، میانگین سنی جمعیت آنها فقط اندکی افزایش خواهد یافت. مناطق دیگر مجبورند با کاهش جمعیت زیاد و با افزایش سن ، مقابله کنند.

ده ها سال است که آلمانی ها فرزندان کمتری از آنچه لازم برای جلوگیری از کاهش جمعیت بود ، داشته اند. اگر تعداد بیشتری از مهاجران به آلمان مهاجرت نکردند و امید به زندگی در همان زمان افزایش یابد ، جمعیت این کشور از دهه 1970 کوچک می شد.

انقراض از مدتها پیش است که نه تنها در شرق رخ داده است
بین سالهای 1990 تا 2010 ، همه ایالت های فدرال تغییراتی در ساختار جمعیت خود احساس کردند. ایالتهای فدرال شرقی ساکسونی ، مکلنبورگ-پومرانیا غربی ، تورینگن و ساکسونی آنهالت از سقوط دیوار برلین در سال 1989 به دلیل مهاجرت به دلیل بیکاری زیاد ، تعداد زیادی از ساکنان را از دست داده اند ؛ جمعیت کل حدود دو میلیون نفر کاهش یافته است. جمعیت براندنبورگ نیز تا سال 1995 کاهش یافته است: حدود 100000 از 2.6 میلیون نفر کشور را ترک کردند. با این حال ، تا سال 2000 ، تعداد ساکنان دوباره افزایش یافته است ، که بیشتر به دلیل هجوم مردم به منطقه برلین است. از آن زمان ، از آن زمان ، براندنبورگ هر ساله بین 7000 تا 12000 نفر از ساکنان گم کرده است. دوری از خانه ، آمار بالای مرگ و میر و تعداد کمی از نوزادان دلایل این امر هستند.

با این حال ، در برخی ایالت های غربی اوضاع پس از اتحاد آلمان مشابه بود. سارلند به طور مداوم ساکنان خود را گم می کرد ، از 1.072،000 در 1990 جمعیت در سال 2012 به 994،000 نفر کاهش یافت. فقط در بادن-وورتمبرگ (از 9.8 میلیون به 10.8 میلیون) ، بایرن (از 11 جمعیت 6 میلیون به 12.6 میلیون نفر ، هسه (از 5.7 میلیون به 6 میلیون نفر) و شلسویگ-هولشتاین (از 2.6 میلیون به 2.8 میلیون نفر) جمعیت افزایش یافته و در هامبورگ باقی مانده است ثابت (1.7 میلیون). این نشان می دهد که تغییرات در تعداد جمعیت هر دو ایالت فدرال شرقی و غربی را تحت تأثیر قرار داده است.

کاهش و رشد جمعیت نه تنها می تواند بسیار متفاوت باشد بلکه از نظر فضا نیز می تواند بسیار نزدیک باشد. بعضی اوقات شهرداریها یا محلات اطراف در شهرهای بزرگ متفاوت هستند. کلانشهرهایی مانند برلین و هامبورگ تأثیر مغناطیسی زیادی بر روی افراد اطراف خود می گذارند و بنابراین مشکل جمعیتی در مناطق روستایی را تشدید می کنند.

مردم به آنجا می روند که کار و زیرساخت های خوبی دارد
تخریب زیاد در ارفورت به دلیل جای خالی: ایالتهای فدرال شرقی ساکسونی ، مکلنبورگ-پومرانیا غربی ، تورینگن و ساکسونی-آنهالت تعداد زیادی از ساکنان را از سال 1989 به دلیل مهاجرت به دلیل بیکاری زیاد ، از دست داده اند و در کل جمعیت حدود دو میلیون نفر کاهش یافته است.
تخریب زیاد در ارفورت به دلیل جای خالی: ایالتهای فدرال شرقی ساکسونی ، مکلنبورگ-پومرانیا غربی ، تورینگن و ساکسونی-آنهالت تعداد زیادی از ساکنان را از سال 1989 به دلیل مهاجرت به دلیل بیکاری زیاد ، از دست داده اند و در کل جمعیت حدود دو میلیون نفر کاهش یافته است. (© تصویر-اتحاد / dpa)

دلایلی که مردم برای منطقه یا علیه آن منطقه انتخاب می کنند چیست؟ ملاک مهم جایی است که آنها بتوانند شغلی را پیدا کنند که از آن راضی باشند ، که با مدارک تحصیلی آنها مطابقت داشته باشد ، آن هم به خوبی پرداخت می شود و نه خیلی از جایی که در آن زندگی می کنند. بیشتر این مشاغل را می توان در کلانشهرهایی مانند فرانکفورت یا مونیخ یا در مراکز صنعتی مانند منطقه نکارکار در اطراف اشتوتگارت یافت.

بسیاری از مناطق روستایی ، که در آن نه شرکت های صنعتی وجود دارد و نه نیاز زیادی به خدمات بسیار واجد شرایط دارند ، حتی از افراد مسن که به شهرها نقل مکان می کنند با مهاجرت دست و پنجه نرم می کنند ، زیرا زیرساخت های مناسب سن را در اینجا پیدا می کنند. براندنبورگ ، مکلنبورگ-پومرانیا غربی ، مناطق صنعتی روستایی و سابق در نوردراین-وستفالن یا هسه نمونه هایی از چنین مناطق مهاجرتی هستند.

زیرساخت ها شامل جاده ها ، مدارس ، بیمارستان ها ، مسئولان یا ایستگاه های قطار و همچنین سالن های تئاتر ، اینترنت سریع یا ایستگاه های پلیس در این نزدیکی هستند. عموم مردم باید هزینه این کار را بپردازند. مشکل: هرچه افراد کمتری از یک ساختار استفاده کنند ، هزینه های ثابت در هر سر گرانتر است.

بحران اقتصادی در اروپا باعث مهاجرت به آلمان می شود
در مناطقی که کمتر و کمتر از افراد مسن زندگی می کنند ، شما می توانید تغییرات زیادی را احساس کنید. به ویژه افراد جوان و واجد شرایط مناطق روستایی را ترک می کنند. جنسیت نیز نقش دارد. در بسیاری از مناطق روستایی ، ن جوان تر از مردان مهاجرت می کنند. رابطه جنسی نامتوازن به معنای این است که این مردان به سختی در یافتن شریک زندگی مشکل دارند. والدین بالقوه پس از آن گم شده اند ، و نگهداری مهد کودک ها و مدارس بدون فرزند دشوار است. در آنجا که مرخصی واجد شرایط باشد ، برای متخصصان نیز جذاب نیست - به عنوان مثال برای متخصصان. در مناطق روستایی ، گاهی اوقات بیماران باید برای قرار ملاقات هفته ها یا ماه ها صبر کنند و پزشکان عمومی در برخی مناطق در حال حاضر کمیاب هستند.

زیرساخت های متفاوت توسعه یافته و توزیع نابرابر شغل های جذاب تضمین می کند که مناطق تا حد زیادی متفاوت باشند. بزرگترین اختلافات بین شهر و کشور است. براساس داده های بانک جهانی ، 74 درصد از کل مردم آلمان در حال حاضر در مناطق شهری زندگی می کنند و روند رو به افزایش است.

آلمان یک کشور محبوب مهاجرت است. در سال 2012 ، حدود 369،000 نفر بیشتر از مهاجرت به آلمان مهاجرت کردند - بیشترین تعداد در سال 1993 بوده است. در سال 2015 ، تعداد بیشتری از مردم در تاریخ جمهوری فدرال ، به ویژه در نتیجه جنگ ها و درگیری ها در خاورمیانه ، بیش از گذشته به آلمان آمدند. تراز مهاجرت 1.14 میلیون نفر بود.

اندکی پس از اتحاد مجدد ، مانده حساب مهاجرت بین 314000 (1994) و 782،000 (1992) بود که پس از آن این تعداد تا سال 2008 سقوط کرد ، در حالی که حتی تعداد بیشتری از مردم آلمان را برای اولین بار از مهاجرت ترک کردند. در میان چیزهای دیگر ، این مربوط به این واقعیت است که تعداد کم و کمتر بازگشت کنندگان دیر اجازه داده می شوند از جمهوری های سابق شوروی بیایند و دوم اینکه آلمانی های بیشتری به خارج از کشور رفتند. این روند از سال 2010 تغییر کرده است. آلمان دوباره به دلیل مشکلات اقتصادی مداوم در برخی از کشورهای اتحادیه اروپا ، دوباره یک مقصد مهاجرت محبوب است.

ساختار جمعیت آلمان به دلیل مهاجرت در حال تغییر است ، اما بسته به منطقه به درجات مختلفی تغییر می کند. مهاجران عمدتاً در جایی که کار و زیرساختهای خوبی پیدا می کنند مستقر می شوند و در آنجا شبکه های اجتماعی آنها وجود دارد. به عبارت دیگر ، در مناطقی که کمتر تحت تأثیر پیامدهای مهم تغییر جمعیتی قرار دارند. امروز کسی نمی تواند بگوید که آیا شمار بالای مهاجرت در طولانی مدت ثابت خواهد ماند یا خیر.

نگاهی به آینده
کاهش جمعیت که بسیاری از مناطق با آن روبرو هستند بعید به نظر می رسد متوقف شود. اما می توان آن را طراحی کرد. تا حدودی با پیامدهای دردناک: کتابخانه ها و استخرهای شنا باید تعطیل شوند ، کل شهر و مناطق مسی برای بحث و گفتگو قرار می گیرند. تمیز کردن خیابان ها کمتر اتفاق می افتد ، چراغ های خیابانی در شب کم می شوند. این یک سناریوی تاریک است ، اما شما می توانید آن را تصور کنید.

بنابراین سؤال این است که یک جامعه با چه قیمتی می تواند ساختارهای موجود را بدست آورد؟ و وقتی تصمیم گرفتید که علیه آن تصمیم بگیرید: چه اتفاقی می افتد برای کسانی که در مناطق کم جمعیت زندگی می کنند؟

جمعیت شناسان و آمارشناسان جرات می کنند به آینده نگاه کنند. پیش بینی ها در نظر گرفته شده است تا نشان دهند که در طی ده ، بیست یا سی سال چند نفر زندگی خواهند کرد و چه عواقب اجتماعی را در پی خواهد داشت. به اصطلاح پیش بینی جمعیت توسط دفتر آماری فدرال ، سازمانی که جمع آوری داده های جمعیت در آلمان را بر عهده دارد ، ایجاد می شود.

اساس این سرشماری است ، سرشماری نامنظم که تصویر دقیقی از زندگی چه کسی در آلمان ارائه می دهد. آخرین سرشماری در سال 2011 انجام شد. هر شهروند مجبور بود پرسشنامه مفصلی را پر کند. دفتر فدرال از اطلاعات مربوط به سن ، میزان تولد و امید به زندگی استفاده می کند ، از داده های تاریخی و مدل های سناریوهای احتمالی برای آینده استفاده می کند. برای دوره های کوتاه مدت تحولات قابل پیش بینی است. با این حال ، هرچه این مدل ها به آینده بیشتر نگاه کنند ، دقیق تر می شوند. عوامل غیرقابل پیش بینی مانند بحران های اقتصادی یا تغییر در ارزش ها - مانند نگرش به کودکان و خانواده - همچنین می توانند در رشد جمعیتی تأثیر داشته و به سختی قابل پیش بینی باشند.

در حالی که آلمان در سال 2015 حدود 82 میلیون نفر جمعیت داشت ، طبق پیش بینی اداره آماری فدرال در سال 2060 فقط 68 تا 73 میلیون نفر وجود دارد. این پایه و اساس انواع پیش بینی های جمعیتی است که به احتمال زیاد می رسند. طبق این ، حدود یک سوم از افراد باید 65 سال و بالاتر باشند. پس از افزایش موقت ، میزان تولد دوباره طی دهه های آینده کاهش می یابد و تعداد مرگ و میرها تا سال 2060 افزایش می یابد.

بنابراین آلمان نه تنها کمتر می شود بلکه دارای ساکنان مسن و مسن تر نیز خواهد بود. سال با بیشترین میزان تولد در تاریخ جمهوری فدرال در سال 1964 به دنیا آمد. افرادی که بین سالهای 1955 و 1969 به دنیا آمده اند نیز به عنوان بومرهای نوزاد شناخته می شوند. در طی این سالها سالانه بیش از 1.1 میلیون کودک به دنیا آمده اند و در قویترین سال 1964 حتی بیش از 1.3 میلیون نفر. برای مقایسه: در سال 2012 حدود 673000 نوزاد متولد شدند.

وقتی این گروه بزرگ بیش از 15 میلیون نفر بازنشسته شوند ، سیستم های اجتماعی مانند مستمری و صندوق های مراقبت طولانی مدت دستخوش تغییرات اساسی خواهند شد. نیاز به کالاها و خدمات مصرفی نیز به دلیل تغییر در ساختار سنی تغییر خواهد کرد ، به عنوان مثال به دلیل اینکه افراد مسن بیشتر نیز به مراقبت بیشتری نیاز دارند و محصولات و خدمات دیگر را طلب می کنند.

پیش بینی جمعیت اداره آمار آماری فدرال به تحولی که ایالت های فدرال در دهه های آینده انتظار دارند ، پرداخت. شما تغییرات جمعیتی را تا سال 2020 احساس خواهید کرد ، به خصوص در مواردی که بسیاری از افراد مسن جوان کمتری دارند. این مناطق به طور کلی برای مهاجران نیز جالب نیست ، به طوری که در یک مقایسه منطقه ای اثرات مثبت (زیرساخت های خوب ، پیشنهاد شغلی بالا ، سن متوسط ​​پایین) و اثرات منفی (تراکم جمعیت پایین ، نسل والدین کوچک ، تعادل مهاجرت منفی) افزایش می یابد.

در سال 2020 ، براساس مطالعه موسسه جمعیت و توسعه برلین ، سارلند به طور خاص (از سال 2012: 994،000 تا 2020: 984،000) ، مکلنبورگ-پومرانیا غربی (از 1،612،000 تا 1،529،000) ، زاکسن آنهالت (از 2،273،000 به 2،085،000) و تورینگیا (از 2،180،000 تا 2،028،000) در بین بازندگان قرار دارند ، در حالی که بایرن (از 12،542،000 تا 12،622،000) و هامبورگ (از 1،797،000 تا 1،842،000) اندکی به دست می آورند. طبق پیش بینی اخیر دولت سنا ، حتی تا سال 2030 در برلین حتی بیش از ده درصد رشد قابل توجهی نیز خواهد داشت (از سال 2012: 3،502،000 تا 2030: 3،900،000).

تا سال 2050 ، بیشتر ایالت های فدرال کاهش خواهد یافت. فرود آمدن دوباره در مناطق بزرگ روستایی ، مانند زاکسن (از 4،084،851 در سال 2015 تا 3،114،000 در سال 2050) ، هسه (از 6،019،000 تا 5،259،000) یا پایین زاکسن (7،855،000) دوباره به ویژه دوباره سخت است. 6،632،000).

"شرایط زندگی برابر" - یک قول بی اساس؟
دلایل زیادی برای این امر وجود دارد: مناطقی با ساختار نامطلوب جمعیت ابتدا و بیشترین شدت برخورد خواهند شد. برای کارفرمایانی که به کارمندان و کارگران واجد شرایط اعتماد دارند ، جذابیت خود را به عنوان مکان از دست می دهند. تحت کلمه کلیدی "فقدان کارگران ماهر" ، صنعت و اتحادیه های صنفی سالها هشدارهایی در مورد تضعیف اقتصاد داشتند. زیرساخت ها در چنین مناطقی گران است زیرا هزینه های ثابت باید به تعداد کمی از مردم منتقل شود و درآمد مالیاتی برای کشورها و شهرداری ها کم است. برای مثال ، شهرداری ها و ایالت ها باید هزینه های خود را کاهش دهند ، به عنوان مثال نهادهای فرهنگی اغلب قربانی مداد قرمز می شوند ، همانطور که در ژوئن 2013 در Schauspielhaus در ووپرتال اتفاق افتاد.

تعیین کننده برای تغییراتی که در کشور به وجود خواهد آمد ، نه تنها تعداد مطلق ساکنان آن بلکه ترکیب جمعیت نیز است. این امر به ویژه در مثال افراد بسیار مسن که 80 ساله یا مسن تر هستند مشهود است. در سال 2008 ، حدود چهار میلیون از آنها در آلمان زندگی می کردند که تقریباً در حدود پنج درصد است. در سال 2050 ، این سهم به نه میلیون یا 14 درصد می رسد. از آنجا که نوزادان گروه های قوی تولد رونق می گیرند ، پس از آن کاهش می یابد.

این یک هدف اعلام شده در قانون اساسی ایجاد "شرایط معادل زندگی" برای همه شهروندان است. اجرای این وعده برای مناطق روستایی دشوار می شود. با توجه به شرایط ، ایالت فدرال براندنبورگ راه حل جنجالی را انتخاب کرده است ، که جمعیت شناسان برای مدت طولانی خواستار آن بودند: ارتقاء هسته های رشد منطقه ای. دولت ایالتی دیگر بودجه را به طور مساوی در کلیه شهرداری ها توزیع نمی کند ، بلکه در عوض بر مناطقی متمرکز خواهد شد که از آن وعده می دهد آینده ویژه ای داشته باشد ، یعنی حداقل جمعیتی معادل 20،000 نفر و پتانسیل اقتصادی یا علمی ویژه داشته باشد.

دولت ایالتی مجموعاً 15 منطقه از این دست را منصوب کرده است که اکثر آنها در حاشیه برلین قرار دارند. اکنون برای سرمایه گذاری در مناطق زیربنایی و توسعه اقتصادی باید سرمایه گذاری در زیرساخت ها و توسعه اقتصادی انجام شود. دولت ایالتی می خواهد شبکه های خوب شرکت ها ، کار تحقیقاتی و توسعه ، فعالیت های خارج از کشور و جهانگردی را ارتقا بخشد ، مراکز رشد از پشتیبانی بهره مند می شوند ، به عنوان مثال وقتی صحبت از اتصال به بزرگراه ها ، نوسازی موسسات فرهنگی ، اقدامات برای ایمن سازی کارگران ماهر ، گسترش سریع است اتصالات اینترنتی یا ایجاد اتصالات قطار منطقه ای.

این برنامه مبتنی بر بینش است که با کاهش جمعیت و پایین آمدن درآمدهای مالیاتی ، امکان ادامه عرضه همه مناطق به همان میزان امکان پذیر نیست. برای مناطقی که به دایره هسته های رشد منطقه ای تعلق ندارند ، ارائه زیرساخت های دست نخورده به ساکنان خود دشوار می شود. بنابراین ، نام استراتژی جمعیت شناختی برانبورگ ، آنچه را که بسیاری از کارشناسان مدتهاست خواستار آن هستند ، قول می دهد: تقویت نقاط قوت.

واژه نامه
منطقه متروپولیتن : یا جمع آوری یک شهر اصلی با مناطق مجاور ، پرجمعیت و مجاور آن است.

حاشیه: همتای بحث و گفتگو. در متن دموگرافیک ، به اصطلاح مناطق کم جمعیت روستایی ذکر شده است که از مناطق شهری موجود فاصله دارد.

مانده مهاجرت: مبلغ مهاجرت و مهاجرت. W. مثبت به معنای افزایش جمعیت است.

پیش بینی جمعیت: محاسبه توسط دفتر آمار آماری فدرال در مورد توسعه جمعیت در آلمان و ایالت های فدرال. اساس آن سرشماری مربوطه و همچنین به روزرسانی هایی با استفاده از ریزگردها ، ثبت نام در ثبت نام های مرگ ، مرگ و میر است.